0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Umutsuz bir aşkın umutsuz sabahında
Pencerede beyaz bir güvercin ağlıyordu
Garipliğimin bir parçasıyla tatsız bir hayatın terkedilmiş saatinde
Gözlerimden yaşlar sessizliğin nehrine aktı,

Ah aşk ah yalnız duygular
Bugün bu güvercin gibi ezildim
Unutulmuş yalnızlığa düştüğümde
sessizliğime kan damlıyordu

Bütün bir evrende çıplağım
Paslı bir soğukla ​​kirlenmiş düşlerimde
Zaman çare değil derler, göz açıp kapayıncaya kadar bir hayatta
Aşkın yorgunluğunu omuzlarımdaki kör yüreklerden , yüzünün duvardaki gölgesinden biliyorum.
Şafak uykusundan güneş yüzüme vurduğunda
Anılar alnıma kir gibi çarptılar “

Kalbimi hangi duygu yığınına sokmuştum?
dudaklarımda yanardağın alevi
sözlerim uyumunu kaybettiği

Benim yaşlı kalbim miydi yoksa ağaran saçlarım mı?
Her gün kaybolduğum çölde rüzgarlar estiğinde
Ah beyaz güvercin seni anlamayan ıssız bir sonsuzluğun nefesiydin, yalnızlıkla bittiği yerde
Caroline Laurent Turunc

caroline_laurent_turunc